Weer terug in koud Nederland...
Hallo Nederland! Wat is het hier koud!! Van 32 °C in Memphis naar -1 °C gisteravond was voor mij toch echt teveel van het goede...Even een terugblik op de terugreis. Die verliep eigenlijk erg relaxed, weinig wachttijden op de luchthaven en precies op tijd in Brussel, vrijdagochtend 09:20 uur. Daarna via Geleen en Horst lekker naar huis, Sharon heeft mij opgehaald in Meterik en daarna samen onze zoon Mads opgehaald. En toen begon in de avond het aftakelingseffect, ook wel jetlag genaamd. Inmiddels is het zondagmiddag en ben ik behalve snipverkouden, keelpijn en alle andere aanverwante symptomen behoorlijk lamgeslagen. Ik heb alle mijn volgers nog een terugblik en een overzicht met rapporten van de laatste restaurants in Memphis beloofd. Dit gaat er ook zeker komen...maar vandaag ff niet. Wellicht dat vandaag een dagje rustig aan doen het herstel verspoedigd. Excuses voor het ongemak, stay in touch!!
Zondag 01 April 12:50 uur
PS: het is géén 1 april grap!!
Zondag 01 April 12:50 uur
PS: het is géén 1 april grap!!
Dag 10: Laatste dag in Memphis (en omgeving).
Goodmorning! Memphis wordt wakker met breaking news uit Philladelphia waar een man is gearresteerd met vuurwerk in zijn handbagage op de luchthaven op weg naar Las Vegas. Dus dat zal wel weer (nog) scherpere controles opleveren bij onze vlucht vanmiddag naar Chicago en vanavond terug naar Brussel....We zullen het zien straks. Inderdaad: vandaag vertrekken we weer terug naar huis. Gisteren hebben we de laatste dag doorgebracht in een shopping mall die zo groot was dat je per auto de winkels af moest rijden...In de ochtend zijn we begonnen met een ontbijt in de buurt van ons hotel bij de landelijke keten Ihop. Ondanks dat de buitenzijde een beetje "Mc Donalds" achtig aandoet is het een prima ontijbt. Ikzelf, om de variatie er in te houden, heb een lekkere dunne pannenkoek met vers fruit en yoghurt gehad. Dat wordt hier breed uitgemeten op de menukaart als "Low Carb", gezond dus. De yoghurt was echter erg luchtig en stond stijf van de kleurstoffen en additieven volgens mij. Het was een acceptabel ontbijt en genoeg voor de rest van de dag. Een vast programma was er niet meer dus hebben we een kort bezoek gebracht aan de Wallmart: de grootste supermarkt/warenhuis keten van de USA en volgens de berichten is de eigenaar de rijkste man ter wereld...De Wallmart geeft een mooi inzicht in de retailactiviteiten in de USA. Grooooote winkel met bijna alleen maar grooooote verpakkingen. Al moest daarbij worden aangetekend dat het assortiment vooral erg breed is en niet erg druk. Voor een echte mooie retailervaring moet je toch bij de Safeway of Kroger zijn. Helaas hebben we deze niet bezocht tijdens deze trip. Ik moet bekennen dat deze Wallmart er meeer dan schoon uitzag; en dan ook langs de plinten en onder de kopse stellingen. Een absoluut strakke winkel, producten over THT heb ik niet kunnen ontdekken. Wel was hier, zoals op veel plaatsen, de toiletruimte weer een absoluut drama. Deuren die niet afsluitbaar zijn, afval, natte vloer en geen zeep. k vind het onvoorstelbaar dat daar zo weinig aandacht voor is van zowel de overheid als de mensen zelf. Bij navraag blijkt dat dit gewoon geen issue is en zij niet echt het probleem snappen...Vervolgens gingen we op paf naar een Outletmall om de laatste dollars op te maken en ook waren er nog wat mensen die de laatste Ipad3 willen aanschaffen. De juiste Outlet konden we echter niet vinden, na ongeveer een uurtje rijden hadden we wat gevonden maar dat bleek de verkeerde locatie: kleine mall en bovendien stond de helft van het centrum leeg. Bij navraag bleek dat de Tom Tom verkeerd was ingesteld...Opnieuw terug richting Memphis en daarna hadden de juiste locatie al snel gevonden, bleek slechts 7 miles van ons hotel te liggen in plaats van 60 miles....Hier is iedereen afgezet en een kleine twee uurtjes gespendeerd in winkels en op het terras. Voor de avondinvulling waren de meningen verdeeld; de meerderheid was voor een hernieuwd bezoek aan de BB Kings Club. Dat was zoals, zoals ik al eerder had beschreven, mijn beste culinaire ervaring van de afgelopen twee weken. Het is echter jammer dat we niks nieuws meer hebben gezien. In eerste instantie moesten we ook nog $3 entree betalen voor de live-muziek. Dat hebben we na onderhandeling niet gedaan, beetje vreemd als dat een dag eerder niet verplicht is, rare jongens die Amerikanen...Opnieuw lekker gegeten, wel onder oorverdovende live muziek. Geen probleem maar van een fatsoenlijk gesprek was geen sprake meer. Vandaar zijn we naar een Ierse pub gegaan waar we nog een afzakkertje hebben gedronken en afscheid hebben genomen van Memphis. Om 00:30 uur terug in het hotel en alvast de koffer opnieuw ingericht voor de terugreis.
Tot zover mijn berichtgeving vanuit Memphis en de USA. Ik zal bij terugkomst nog een laatste conclusie schrijven met een vergelijk van de diverse plaatsen die we hebben bezocht. Ik wil iedereen danken voor de vele reacties die ik heb mogen ontvangen en nieuwe reacties zijn nog altijd welkom! De afgelopen weken heb ik per dag toch zo'n 100 unieke bezoekers gehad, wat voor mij een enorme motivatie was om dagelijks mijn ervaringen te delen met jullie via deze blog. En als ik de reacties lees was dit interessante informatie voor iedereen die iets met food, hygiëne en Amerika heeft!. En zoals de Amerikaan iedereen goedendag wenst:
"Have a good one!!!" Tot later dus, back in The Netherlands.
Donderdag 29 maart 7:44 uur.
Tot zover mijn berichtgeving vanuit Memphis en de USA. Ik zal bij terugkomst nog een laatste conclusie schrijven met een vergelijk van de diverse plaatsen die we hebben bezocht. Ik wil iedereen danken voor de vele reacties die ik heb mogen ontvangen en nieuwe reacties zijn nog altijd welkom! De afgelopen weken heb ik per dag toch zo'n 100 unieke bezoekers gehad, wat voor mij een enorme motivatie was om dagelijks mijn ervaringen te delen met jullie via deze blog. En als ik de reacties lees was dit interessante informatie voor iedereen die iets met food, hygiëne en Amerika heeft!. En zoals de Amerikaan iedereen goedendag wenst:
"Have a good one!!!" Tot later dus, back in The Netherlands.
Donderdag 29 maart 7:44 uur.
Dag 9: Beale Street "BB King Club".
Na het bezoek aan Graceland hebben we met een klein groepje nog even wat winkels bezocht in de directe omgeving van het hotel. Met name de Nike clearance shop is populair, je koop hier Nike schoenen voor $20. En daar zijn Nederlanders gek op....Om 18:00 was het verzamelen voor vertrek naar Beale Street, dé uitgaanslocatie van Memphis. Een relatief kleine straat maar wel vol met cafés, restaurants en bars. Overal hoor je de Memphis Blues muziek. Erg gezellig en een verademing na al die Elvis muziek in het hotel...Het was bovendien "dinertime", gekozen voor de BB Kings Bluesclub. Een grote, Hardrock-achtige, club met live muziek en weinig verlichting. Communiceren en lezen was erg lastig dus speciaal voor ons werd de verlichting iets bijgedraaid. Het volume van de muziek bleef echter wel vol open staan. Ik vond het wel gezellig en het droeg zeker bij aan de sfeer. En dan het belangrijkste:
"The food was goooood!!!!" Ik had een heerlijke salade vooraf met een meer dan goede dressing. Als hoofgerecht de Hickoryburger met als garnituur de lekkerste gepaneerde uienringen van de afgelopen 12 dagen! Iedereen was meer dan tevreden en een aanrader voor iedereen. Check de site voor de locaties, er zijn er een aantal van in de USA. Daarnaast wil ik toch ook even de toilet vernoemen. Even de voorgeschiedenis: de toiletten zijn tot nu toe echt verschrikkelijk. Veel afval, nat papier, WC's vervuild en verstopte potten. We hebben het allemaal voorbij zien komen. Maar hier was de uitzondering: je kreeg bij het handenwassen een handdoek aangereikt en ook de zeep werd in je hand gepompt door een vriendelijke medewerker, oké: toiletruimte was niet geheel schoon maar deze service maakte veel goed. Zelf een assortiment after shave's stonden ter beschikking! De fooien pot op dit toilet was dan ook meer dan gevuld...Als afzakkertje ook nog even een bezoek gebracht aan het Hardrock Cafe voor een biertje en een bezoek aan de shop...
Terug in het hotel nog een drankje gedronken in de hotelbar. Hoogtepunt van de avond is de medewerkster hier. Ongelooflijk chagrijnig en arrogant bovendien, gezien de leeftijd van de gasten in het hotel moet ze nu wellicht wat harder werken dan normaal en dat vindt ze niet leuk. 23:00 uur gaat de bar dicht dus we konden nog net twee consumpties krijgen....Geen aanrader dus: Heartbreak Hotel is letterlijk Heartbreaking...
Vandaag is de laatste dag, nog geen echte plannen volgens mij. Jullie horen of lezen van mij later!! Groeten allemaal!
Woensdag 28 maart 09:03
"The food was goooood!!!!" Ik had een heerlijke salade vooraf met een meer dan goede dressing. Als hoofgerecht de Hickoryburger met als garnituur de lekkerste gepaneerde uienringen van de afgelopen 12 dagen! Iedereen was meer dan tevreden en een aanrader voor iedereen. Check de site voor de locaties, er zijn er een aantal van in de USA. Daarnaast wil ik toch ook even de toilet vernoemen. Even de voorgeschiedenis: de toiletten zijn tot nu toe echt verschrikkelijk. Veel afval, nat papier, WC's vervuild en verstopte potten. We hebben het allemaal voorbij zien komen. Maar hier was de uitzondering: je kreeg bij het handenwassen een handdoek aangereikt en ook de zeep werd in je hand gepompt door een vriendelijke medewerker, oké: toiletruimte was niet geheel schoon maar deze service maakte veel goed. Zelf een assortiment after shave's stonden ter beschikking! De fooien pot op dit toilet was dan ook meer dan gevuld...Als afzakkertje ook nog even een bezoek gebracht aan het Hardrock Cafe voor een biertje en een bezoek aan de shop...
Terug in het hotel nog een drankje gedronken in de hotelbar. Hoogtepunt van de avond is de medewerkster hier. Ongelooflijk chagrijnig en arrogant bovendien, gezien de leeftijd van de gasten in het hotel moet ze nu wellicht wat harder werken dan normaal en dat vindt ze niet leuk. 23:00 uur gaat de bar dicht dus we konden nog net twee consumpties krijgen....Geen aanrader dus: Heartbreak Hotel is letterlijk Heartbreaking...
Vandaag is de laatste dag, nog geen echte plannen volgens mij. Jullie horen of lezen van mij later!! Groeten allemaal!
Woensdag 28 maart 09:03
Dag 9: Graceland, home of Elvis...
Dé ultieme reden voor een bezoek aan Memphis is natuurlijk Graceland, woon- en begraafplaats van de legendarische Elvis Presley. Meer dan 1000 hits en beroemd over de gehele wereld, introductie overbodig denk ik. Ikzelf heb weinig met Elvis, de muziek heb ik niet bewust meegemaakt en kan me ook niet herinneren dat deze muziek bij ons thuis gedraaid werd. Dat alles maakt dat ik geen verwachting had van het bezoek aan zijn huis, museum etc. Dat Elvis groot is blijkt wel uit het feit dat ons hotel (Heartbreak Hotel) en campground redelijk vol zaten ondanks dat dit geen vakantieperiode is. De parkeerplaats was halfvol rond de middag. Na het betalen van $36 konden we op pad, een redelijk hoge prijs naar mijn mening maar je hebt geen keuze...Met de shuttle wordt je netjes afgezet en dan kan de audiotour beginnen. In het Nederlands wordt het levensverhaal verteld in je persoonlijke koptelefoon en loop je door de diverse vertrekken van het huis. Het huis lijkt groot maar dat valt erg tegen, het zijn veel kleine kamers met veel trapjes. De bovenverdieping is afgesloten voor publiek...De foto's spreken voor zich, de inrichting is uitgesproken te noemen en ik heb er zeker van genoten, met name het graf maakt indruk. Echter vond ik het niet echt spectaculair en heeft het niet die indruk achter gelaten die ik wel verwacht had. Het echte magische gevoel ontbrak en dat was bij meer mensen het geval. Als je door het verhaal heen prikt is het vooral een méér dan commercieel bedrijf met meer dan 100 mensen aan het werk. "De één zijn dood is de ander zijn brood" luidt het bekende spreekwoord en dat lijkt hier in Graceland te zijn uitgevonden.
Na het huisbezoek hebben we nog een bezoek gebracht aan het automuseum, hier staan al zijn autos uitgestald. Er dat was een indrukwekkende collectie...Als klap op de vuurpijl staan ook zijn twee privévliegtuigen opgesteld, ook deze kun je bezoeken en van binnen bekijken. Verder zijn er natuurlijk ontelbare winkeltjes met allerlei prullaria van aanstekers tot theelepels en van babyrompertjes tot leren jassen. En dat allemaal voor stevige prijzen, wat overigens de toeristen niet weerhoudt van kopen....Check de foto's maar even, hierbij aangetekend dat het gebruik van flits verboden is, foto's kunnen dus wat donker zijn...
Conclusie: ik heb het gezien maar het is voor mij niet de moeite waard nog een keer met Sharon en Mads te bezoeken...En zoals de Amerikanen dat dan zo mooi kunnen zeggen: "'bin there, done that"...
Overigens wil ik ook iedereen even bedanken voor de reacties die ik krijg, echt leuk! Videomateriaal zal er niet meer komen, het uploaden lukt niet en heeft mij al veel stress en ergenis opgelevert. Om de accu te sparen heb ik dus ook niets meer gefilmd (was overigens ook verboden op Graceland, videocamera's moesten worden ingeleverd).
Woensdag 28 maart 08:30
Na het huisbezoek hebben we nog een bezoek gebracht aan het automuseum, hier staan al zijn autos uitgestald. Er dat was een indrukwekkende collectie...Als klap op de vuurpijl staan ook zijn twee privévliegtuigen opgesteld, ook deze kun je bezoeken en van binnen bekijken. Verder zijn er natuurlijk ontelbare winkeltjes met allerlei prullaria van aanstekers tot theelepels en van babyrompertjes tot leren jassen. En dat allemaal voor stevige prijzen, wat overigens de toeristen niet weerhoudt van kopen....Check de foto's maar even, hierbij aangetekend dat het gebruik van flits verboden is, foto's kunnen dus wat donker zijn...
Conclusie: ik heb het gezien maar het is voor mij niet de moeite waard nog een keer met Sharon en Mads te bezoeken...En zoals de Amerikanen dat dan zo mooi kunnen zeggen: "'bin there, done that"...
Overigens wil ik ook iedereen even bedanken voor de reacties die ik krijg, echt leuk! Videomateriaal zal er niet meer komen, het uploaden lukt niet en heeft mij al veel stress en ergenis opgelevert. Om de accu te sparen heb ik dus ook niets meer gefilmd (was overigens ook verboden op Graceland, videocamera's moesten worden ingeleverd).
Woensdag 28 maart 08:30
Dag 9: Verslag van ontbijt bij de Blue Plate Cafe.
Zoals eerder gemeld gingen we vandaag na het ontbijt een bezoek brengen aan Gracelans, de woon- én begraafplaats van Elvis Presley. Om maar te beginnen met het ontbijt; na een autoritje van ongeveer 20 minuten (ons hotel ligt zo'n 15 km van downtown (centrum) Memphis af) kwamen we aan bij het Blue Plate Café. Een klein restaurantje waar onze reisleider goede rescensies van had gehoord. Opvallend is dat dit soort locaties weinig tot niet door toeristen worden bezocht vanwege het feit dat er aan de buitenkant (voor Amerikaanse begrippen) weinig reclame te zien is en deze locatie geen deel uitmaakt van een grote restaurant keten. Daarnaast is geen officiële website wat de bereikbaarheid ook niet vergemakkelijkt. Maar goed: bij binnenkomst vielen twee dingen op:
1) de kitscherige inrichting met blauwwitte gordijntjes, een laag plafond en klassieke inrichting. Het paste wel precies in de ambiance.
2) De ongelooflijk chagrijnige gastvrouw. Het is duidelijk dat grote groepen (wij zijn met 28 personen) niet echt welkom zijn, om dit nog eens te onderstrepen wordt er 18% (!!!) bij je rekening geteld alleen voor het feit dat je met meer dan 6 personen bent! Voordeel in de USA is dat men er alles aan doet om je zo snel mogelijk te bedienen en te voorzien van food en drinks. Ikzelf had een omelet met spek en kaas besteld, daar krijg je dan ook nog eens drie dikke pannenkoeken bij, een meer dan stevig ontbijt zeg maar...En dat alles voor en prijs van $ 7,99, ongekend laag en een goede kwaliteit. Check de foto's maar eens. Voordeel hiervan is dat je de lunch kunt overslaan, al denken anderen in de groep daar anders over...Ik heb het laatste inspectierapport ook nog even gefotografeerd, dat zijn de gele formulieren die je bij de foto's ziet. Automatisering van inspectiegegevens is hier geen issue, rapporten worden hand geschreven en een kopie daarvan is voor de locatie en moet in het openbaar worden opgehangen. Is dit niet het geval riskeert men een boete van $ 1000,-. Met een meer dan volle maag stonden we een half uur later weer buiten; op weg naar Graceland!
Woensdag 28 maart 7:45 uur
1) de kitscherige inrichting met blauwwitte gordijntjes, een laag plafond en klassieke inrichting. Het paste wel precies in de ambiance.
2) De ongelooflijk chagrijnige gastvrouw. Het is duidelijk dat grote groepen (wij zijn met 28 personen) niet echt welkom zijn, om dit nog eens te onderstrepen wordt er 18% (!!!) bij je rekening geteld alleen voor het feit dat je met meer dan 6 personen bent! Voordeel in de USA is dat men er alles aan doet om je zo snel mogelijk te bedienen en te voorzien van food en drinks. Ikzelf had een omelet met spek en kaas besteld, daar krijg je dan ook nog eens drie dikke pannenkoeken bij, een meer dan stevig ontbijt zeg maar...En dat alles voor en prijs van $ 7,99, ongekend laag en een goede kwaliteit. Check de foto's maar eens. Voordeel hiervan is dat je de lunch kunt overslaan, al denken anderen in de groep daar anders over...Ik heb het laatste inspectierapport ook nog even gefotografeerd, dat zijn de gele formulieren die je bij de foto's ziet. Automatisering van inspectiegegevens is hier geen issue, rapporten worden hand geschreven en een kopie daarvan is voor de locatie en moet in het openbaar worden opgehangen. Is dit niet het geval riskeert men een boete van $ 1000,-. Met een meer dan volle maag stonden we een half uur later weer buiten; op weg naar Graceland!
Woensdag 28 maart 7:45 uur
Dag 9: Graceland en Beale street, Memphis Tennessee
Vandaag gaan we naar Beale Street, de hotspot van Memphis. Ik heb geen idee wat we gaan aantreffen. Nog even terugkomen op onze eetlocatie van gisteravond. Via deze link (vul naam van restaurant in aan de rechterzijde van de site, site laadt langzaam) kun je de inspectieresultaten inzien van dit restaurant. Gelukkig is ook de toilet afgekeurd want die zag er echt niet uit. Opvallend is dat dit een kleine afwijking is in Tennessee. Dit zou in Nederland boetewaardig zijn denk ik...Ook de bijgevoegde foto spreekt boekdelen. Dit is een crushed ice machine op een etage van ons hotel. Dit machine staat op de 2e verdieping en te gebruiken door de hotelgasten... Wie ooit heeft geroepen dat een ijsmachine geen uitgroei heeft...Later meer vandaag!!
Dinsdag 27 maart 08:45 uur
Dinsdag 27 maart 08:45 uur
Dag 8: autoreisdag naar Memphis.
Vanochtend zijn we om 10:30 uur vertrokken voor een lange autorit, 398 miles (626 KM), naar Memphis, Tennessee. De chauffeurs hadden in de ochtend de autos opgehaald en de verdeling levert altijd was gedoe op, na wat passen en meten zat iedereen en konden we op weg. Het (verlate) ontbijt zouden we na ongeveer een uurtje rijden gaan gebruiken. Het was druk in New Orleans en het duurde ongeveer 40 minuten voordat we uiteindelijk de stad uitwaren. Rond 11.45 arriveerden we bij een vestiging van Cracker Barrel. Een keten van shop annex restaurant. Het mooie is dat je eerst de shop moet bezoeken voordat je in het restaurant kunt plaatsnemen. De specialiteit van het huis is het ontbijt. Dit bestaat uit diverse losse gerechten en combinaties van diverse gerechten. Ik koos voor de "Momma Pancakes Breakfast", een combinatie van pancakes met bramensaus en slagroom en gebakken eieren met Bacon. De combinatie is op z'n minst verrassend en tot op heden heb ik de logica niet kunnen ontdekken. De schrik was groot toen de borden werden gebracht...Dit waren heeeeele grooooote porties (check de foto's!!). Dit leidde tot grote hilariteit bij de rest van de groep en iedereen moest natuurlijk even foto's maken. Daarna maar eens begonnen en het was erg lekker en zowaar ook nog alles opgegeten (op mijn gemakje). Daarna weer op pad en ik nam het stuur over van Johan die zich niet helemaal lekker voelde. Ik vind rijden heerlijk zeker, in de USA en met een lekker ruime en snelle Dodge Grand Caravan (met 500 miles op de teller, hagelnieuw dus). Na een paar rook-, tank- en snackpauzes waren we uiteindelijk om 18:45 uur in het Heartbreak Hotel recht tegenover Graceland, hét huis van Elvis Presley. En daar kun je niet om heen: overal hoor en zie je Elvis en zijn films en muziek. Voor mij persoonlijk zecgt het niet veel maar voor de ouderen onder ons was dit toch een bijzonder moment. Later deze week gaan we ook een bezoek brengen aan het huis, ik ben erg benieuwd. Na het inchecken zijn we met z'n allen gaan eten bij Marlowe's, een echt Amerikaans restaurant waar met name de locals genieten van de awardwinning BBQ spare ribs. De porties waren weer erg groot en de spare ribs waren volgens de insiders lekker maar niet eht bijzondere. zelf had ik een soort van broodje warm vlees met BBQ saus en cole slaw. Lekker gegeten maar geen echt wow-gevoel. Bijzonder was wel de grote rookkast midden in het restaurant waar de hammen en rugdelen van de varkens 24 uur worden gerookt (30 stuks per dag!!!), check de foto's...In het algemeen moet ik wel opmerken dat bedienend personeel echt zijn best doet om je de beste service te geven. Je merkt dat men leeft (voor een deel) op fooi. Dit is echt een verademing met de NL bediening die vaak ongeïnteresseerd en, erger nog, onvakkundig is. dat heb ik hier in de afgelopen week nog niet gemerkt. De mensen verstaan hun vaak meer dan voldoende.
Na nog één biertje te hebben gedronken heb ik net even de foto's ge-upload en dit stukje geschreven. Morgen om 9:00 uur verzamelen voor een bezoek aan downtown Memphis. I'll keep in touch, take care!!
Dinsdag 27 maart 0:09 uur
Na nog één biertje te hebben gedronken heb ik net even de foto's ge-upload en dit stukje geschreven. Morgen om 9:00 uur verzamelen voor een bezoek aan downtown Memphis. I'll keep in touch, take care!!
Dinsdag 27 maart 0:09 uur
Dag 7: Radarboottour op de Mississippi. (UPDATE 2)
Zondagochtend ben ik, na het verplichte uurtje sporten in de fitness room, op eigen gelegenheid gaan ontbijten met Gijs, een reisgenoot die ook alleen deze reis meemaakt. Zaterdag was mijn oog al gevallen op Johnny`s Po Boys. Daar stond de gehele dag een vette wachtrij, over het algemeen een aanwijzing dat je hier moet zijn voor good food...Dus op zondagochtend deze zaak maar opgezocht, het was er opvallend genoeg erg rustig om 9:00 uur in de ochtend. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat het gros van de toeristen en bezoekers nog in bed ligt na een vette avond stappen in Bourbon Street. Het ontbijt was prima, ikzelf had een lekker omelet met ham en kaas. Daarbij de keuze: gebakken aardappelen of rijst met gesmolten boter. Beide gerechten om 9:00 uur in de ochtend zijn wij niet echt gewoon in Nederland; maar ja je moet je aanpassen aan de plaatselijke gebruiken! Gijs had een lekker Frans stokbrood met omelet, ook een prima keuze. Qua HACCP was het echter minder goed geregeld. Het was er vies, zowel voor als achter de schermen. Echter foto's maken achter de counter vind men niet echt leuk, dus dat moet altijd een beetje stiekem. Check de foto's maar elders op de site. Van anderen uit onze groep hoorden we later dat er dode rat voor de deur lag. Die hebben wij echter niet gezien anders had ik 'm zeker op de foto gezet... Na dit prima ontbijt nog een paar kruidenmixen ingeslagen en toen op weg naar de radarboot op de Mississipi. Deze steamboot Natchez voert twee uur lang over de Mississippi langs de grote zeeschepen die in de haven liggen. Daarnaast is er mooi overzicht van de skyline van New Orleans. Voor de rest eigenlijk weinig bijzonders, het viel mij een beetje tegen eerlijk gezegd. Het weer maakt echter veel goed en iedereen lag lekker languit op de stoelen en banken.
Voor de rest van de dag was er een vrije besteding. Met een groep van vier mensen zijn we met de cablecar naar Canal Street gereden. Dit is een beetje de hoofdstraat van de wijk French Quarter. Ook hier echter weinig grote ketens te zien, dat is echt opvallend tijdens deze twee dagen. Op weg kwamen we een terrasje tegen waar we maar even een tussenstop maakte, en dat bleek een schot in de roos...De zaak was Palace cafe genaamd. In eerste instantie leek het een zeer exclusief en dus restaurant te zijn en wij ons wel hardop afvroegen of we hier uberhaupt wel mochten zitten...Niets bleek minder waar, ondanks dat we alleen wat wilde drinken was de ober uiterst vriendelijk en correct en kregen we, buiten onze bestelling om, ook nog een glas met water extra. Eén van ons moest naar het toilet binnen en trof daar daar nog een andere groep aan van ons. Die zaten daar te eten voor een uiterst vriendelijke prijs en wat nog mooier was: er was een grote glaswand waarachter de koks aan het werk waren!! Dus ik met glas en al naar binnen alwaar ik ongeveer een uur voor de raam heb gezeten en ook nog heimelijk een paar foto's heb gemaakt. Ik had dit gevraagd maar dat mocht eigenlijk niet, maar met een telefoon lukt dat wel...Intussen kregen onze vrienden aan tafel het dessert voorgeschoteld; beter nog: het werd aan tafel bereid! Waar zie je dit nog in Nederland? Voor $ 8 ( € 6,00) een dessert aan tafel bereid met liefde en toelichting! Ongekend en heel mooi om te zien. En bovendien smaakvol.
Inmiddels had ik ook wel honger en besloten we nog een salade te bestellen. Ook dit was top en je zag het gerecht worden opgebouwd in de keuken. Check de foto's maar eens, daar zie je de keuken vanuit het restaurant.
Na deze welkome verassing moesten een aantal nog wat boodschappen doen en hadden we voor het avonddiner alvast een locatie uitgezocht. Via anderen hadden we gehoord dat er verderop in de wijk nog een soort van Jazz-straat moest zijn maar dan wat ingetogener. Gijs wilde dit graag bezoeken en dus zijn we met Karin en Peter op pad gegaan. We konden het echter niet vinden, achteraf bleek dat we er wel bij in de buurt waren maar helaas...Voor mij was het echter weer feest, we kwamen langs een markt met allerlei eetkraampjes met locale gerechten!! Het zogenaamde New Orleans Roadfood Festival!! Echt fantastisch om te zien, te ruiken en te proeven. Helaas hadden we niet veel tijd om dit te bekijken aangezien we al een eetsafspraak hadden met anderen. Ik wilde ook geen spelbreker zijn, ik wel wat foto's gemaakt en aan de achterkant van de kraampjes de reuk van de Cajun keuken opgesnoven. Opvallend was dat alle kraampjes wel allemaal een permit (vergunning) hadden waar ook de hygiëne volgens mij een onderdeel van uitmaakte.
Na deze welkome verrassing zijn we op weg gegaan naar Bourbon Street via de sigarenshop waar Gijs nog even zijn voorraad heeft aangevuld. Leuk om te zien hoe deze in het openbaar worden gerold. Uiteindelijk beland bij Pat O'Briens waar we ons avonddiner hebben gebruikt. Het eten was oké, niks bijzonders. Een Caesar Salad doet het altijd goed en de Burger was van prima kwaliteit. De service was echter droevig en de dikke portier was ronduit onfatsoenlijk. Hij wilde geen foto maken van onze tafel en negeerde ons volledig. Echt triest maar helaas... Ik heb hier overigens geen foto's gemaakt, op éé'n of andere manier maakte het allemaal geen indruk op mij. In het voorbijgaan zag de keuken er ook redelijk chaotisch uit en de toiletten waren een regelrechte ramp en zeker méér dan boetewaardig in NL. Ik heb nog niet kunnen achterhalen wat de status van dit restaurant was bij de USDA. Wellicht later nog even opzoeken....Naderhand voreg naar het hotel gegaan. Morgen immers een reisdag op het programma...
Maandag 26 maart 08:30 uur
Voor de rest van de dag was er een vrije besteding. Met een groep van vier mensen zijn we met de cablecar naar Canal Street gereden. Dit is een beetje de hoofdstraat van de wijk French Quarter. Ook hier echter weinig grote ketens te zien, dat is echt opvallend tijdens deze twee dagen. Op weg kwamen we een terrasje tegen waar we maar even een tussenstop maakte, en dat bleek een schot in de roos...De zaak was Palace cafe genaamd. In eerste instantie leek het een zeer exclusief en dus restaurant te zijn en wij ons wel hardop afvroegen of we hier uberhaupt wel mochten zitten...Niets bleek minder waar, ondanks dat we alleen wat wilde drinken was de ober uiterst vriendelijk en correct en kregen we, buiten onze bestelling om, ook nog een glas met water extra. Eén van ons moest naar het toilet binnen en trof daar daar nog een andere groep aan van ons. Die zaten daar te eten voor een uiterst vriendelijke prijs en wat nog mooier was: er was een grote glaswand waarachter de koks aan het werk waren!! Dus ik met glas en al naar binnen alwaar ik ongeveer een uur voor de raam heb gezeten en ook nog heimelijk een paar foto's heb gemaakt. Ik had dit gevraagd maar dat mocht eigenlijk niet, maar met een telefoon lukt dat wel...Intussen kregen onze vrienden aan tafel het dessert voorgeschoteld; beter nog: het werd aan tafel bereid! Waar zie je dit nog in Nederland? Voor $ 8 ( € 6,00) een dessert aan tafel bereid met liefde en toelichting! Ongekend en heel mooi om te zien. En bovendien smaakvol.
Inmiddels had ik ook wel honger en besloten we nog een salade te bestellen. Ook dit was top en je zag het gerecht worden opgebouwd in de keuken. Check de foto's maar eens, daar zie je de keuken vanuit het restaurant.
Na deze welkome verassing moesten een aantal nog wat boodschappen doen en hadden we voor het avonddiner alvast een locatie uitgezocht. Via anderen hadden we gehoord dat er verderop in de wijk nog een soort van Jazz-straat moest zijn maar dan wat ingetogener. Gijs wilde dit graag bezoeken en dus zijn we met Karin en Peter op pad gegaan. We konden het echter niet vinden, achteraf bleek dat we er wel bij in de buurt waren maar helaas...Voor mij was het echter weer feest, we kwamen langs een markt met allerlei eetkraampjes met locale gerechten!! Het zogenaamde New Orleans Roadfood Festival!! Echt fantastisch om te zien, te ruiken en te proeven. Helaas hadden we niet veel tijd om dit te bekijken aangezien we al een eetsafspraak hadden met anderen. Ik wilde ook geen spelbreker zijn, ik wel wat foto's gemaakt en aan de achterkant van de kraampjes de reuk van de Cajun keuken opgesnoven. Opvallend was dat alle kraampjes wel allemaal een permit (vergunning) hadden waar ook de hygiëne volgens mij een onderdeel van uitmaakte.
Na deze welkome verrassing zijn we op weg gegaan naar Bourbon Street via de sigarenshop waar Gijs nog even zijn voorraad heeft aangevuld. Leuk om te zien hoe deze in het openbaar worden gerold. Uiteindelijk beland bij Pat O'Briens waar we ons avonddiner hebben gebruikt. Het eten was oké, niks bijzonders. Een Caesar Salad doet het altijd goed en de Burger was van prima kwaliteit. De service was echter droevig en de dikke portier was ronduit onfatsoenlijk. Hij wilde geen foto maken van onze tafel en negeerde ons volledig. Echt triest maar helaas... Ik heb hier overigens geen foto's gemaakt, op éé'n of andere manier maakte het allemaal geen indruk op mij. In het voorbijgaan zag de keuken er ook redelijk chaotisch uit en de toiletten waren een regelrechte ramp en zeker méér dan boetewaardig in NL. Ik heb nog niet kunnen achterhalen wat de status van dit restaurant was bij de USDA. Wellicht later nog even opzoeken....Naderhand voreg naar het hotel gegaan. Morgen immers een reisdag op het programma...
Maandag 26 maart 08:30 uur
De andere zijde van de medaille...
Dat New Orleans ook een donkere zijde heeft hebben een aantal mensen in onze groep ook ervaren. In de eerste nacht was er een dronken mijnheer die bij de verkeerde kamer stond en dus verwijderd moest worden en op zaterdagavond is één van onze groepsgenoten zijn beurs gestolen in een barretje. Een heleboel gedoe dus want alle pasjes waren aanwezig en ook nog eens enkele honderden dollars in cash. En dan kun je nog zo goed op je hoede zijn, er lopen hier gewoon dames en heren rond die feilloos aanvoelen welke mensen toerist en/of nieuw zijn in de stad. Ondanks de massale aanwezigheid van politie te paard, surveillanten en agenten in burger is dit helaas niet te voorkomen. Een smet op ons bezoek aan New Orleans...
Zondag 25 maart 23:28 uur
Zondag 25 maart 23:28 uur
Dag 6: Let's go Hornets!!
Na ons bezoek aan het Hardrock café was het tijd voor toch wel een hoogtepunt voor mij op voorhand. Eindelijk was ik in staat een wedstrijd bij te wonen uit de NBA Basketball competitie. Op mijn verzoek had de organisatie hiervoor kaarten weten te bemachtigen. De plaatselijke New Orleans Hornets namen het op tegen de San Antonio Spurs. In Nederlands voetbal begrippen Excelsior tegen PSV. Maar het gaat om de totale beleving en entertainment; en dat kun je wel aan de Amerikanen overlaten! Ondanks dat het stadion halfvol zat was de sfeer goed en werd er alles aan gedaan om, buiten het basketball, de toeschouwers te vermaken. En dat gaat van shirts die de tribunes worden ingeschoten tot "flying cams" die op het publiek gericht zijn, en dan maar hopen dat je op het grote scherm komt...Erg vermakelijk en dat alles voor een slordige $ 11...De Hornets verloren uiteindelijk nipt van de grote favoriet de SA Spurs. Daar maalt echter niemand om, het gaat om de totale experience. Wat eten betreft: zeg maar wat je wil; het wordt aangeboden. Van frites tot complete maaltijden incl. kipdrumsticks met BBQ saus. En iedereen zit lekker relaxed te eten op de tribune. Geen rellen of zenuwachtige stewards, gewoon genieten en daarna lekker naar huis gaan...Na de wedstrijd zijn we terug gelopen naar onze wijk en eerst nog een fles after sun aangeschaft want de zon was behoorlijk ingebrand in mijn nek. Verder geen last van, luxeprobleem dus...Even op het terras nog een biertje gedronken en daarna lekker naar bed.
Zondag 25 maart 0:05 uur
Zondag 25 maart 0:05 uur
Dag 6: Wow, wooow, woooowww!
Zoals beloofd: een verslag van de eerste volle dag in New Orleans! Maar dat is lastig te beschrijven, wat een feest en wat een mooie authentieke stad met volop sfeer. Het borrelt hier aan alle kanten, party allover. Zoals ik eerder al aangaf houd het het midden tussen carnaval, TT-assen, 4-daagse en dan in meer dan overtreffende trap. Even beginnen bij het begin: gisterochtend begonnen met het ontbijt in het hotel...Dat hadden ze niet verwacht volgens mij; 28 mensen die het (kleine) restaurant aanvallen is ook lastig natuurlijk, vooral als dat niet bekend was bij de medewerkers. Het eten duurde lang omdat buffet leeg was. Wel een yoghurtje onderschept met een verlopen THT: inspecteur voedselveiligheid ben je 24 per dag zal ik maar zeggen :-)).
Daarna naar het centrum gelopen, ongeveer 5 minuten vanf ons hotel. Een aantal zaken vallen op als je hier bent: er zijn hier GEEN ketens zowel in food als retail. Alle winkeltjes zijn locals met snuisterijen, kruidenwinkeltjes en vooral barretjes en eettentjes; erg sfeervol en lekker kan ik jullie verzekeren. Om een wat betere indruk te krijgen van dit gedeelte van de stad "French Quarter" hebben we als groep een koetstocht gemaakt. Erg toeristisch maar wel handig om in een halfuur een overzicht te krijgen van de buurt. Overigens de partystreet : Bourbon Street" is 24 uur, 7 dagen per week party!! Dat gaat dus gewoon door al is het overdag allemaal wat relaxter en met minder dronken mensen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat de politie hier méér dan aanwezig is en een 0-tolerance beleid van kracht is. Dat geeft wel een veilig gevoel, ook `s avonds. Na de koetstocht was er in principe rest van de middag geen programma. Samen met een groepje reisgenoten hebben we de buurt bekeken en genoten van een mooie show met streetdancers; retecommercieel incl. dvd en geldinzameling maar wel fantastisch om te zien; don't try this at home!! Overigens is filmen van straatorkesten verboden bij wet. Enkelen uit onze groep hadden dit niet in de gaten en werden erop aangesproken en vriendelijk (not) verzocht te stoppen met voordat de politie ingeschakeld zou worden...
Hierna naar de oevers van de mississippi gelopen waar ik natuurlijk even een symbolisch slokje heb genomen; en niet ziek geworden gelukkig. Tijdens het slenteren een mooi winkeltje tegen gekomen: "the New Orleans School of Cooking". Een kookwinkel incl. kooklessen, ik heb daar vijf minuten met kippenvel rondgelopen van alle kruidenmixen, dips en andere lekkere southwest ingrediënten. Ik ga later vandaag nog even terug om nog wat producten in te slaan!
Daarna naar het centrum gelopen, ongeveer 5 minuten vanf ons hotel. Een aantal zaken vallen op als je hier bent: er zijn hier GEEN ketens zowel in food als retail. Alle winkeltjes zijn locals met snuisterijen, kruidenwinkeltjes en vooral barretjes en eettentjes; erg sfeervol en lekker kan ik jullie verzekeren. Om een wat betere indruk te krijgen van dit gedeelte van de stad "French Quarter" hebben we als groep een koetstocht gemaakt. Erg toeristisch maar wel handig om in een halfuur een overzicht te krijgen van de buurt. Overigens de partystreet : Bourbon Street" is 24 uur, 7 dagen per week party!! Dat gaat dus gewoon door al is het overdag allemaal wat relaxter en met minder dronken mensen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat de politie hier méér dan aanwezig is en een 0-tolerance beleid van kracht is. Dat geeft wel een veilig gevoel, ook `s avonds. Na de koetstocht was er in principe rest van de middag geen programma. Samen met een groepje reisgenoten hebben we de buurt bekeken en genoten van een mooie show met streetdancers; retecommercieel incl. dvd en geldinzameling maar wel fantastisch om te zien; don't try this at home!! Overigens is filmen van straatorkesten verboden bij wet. Enkelen uit onze groep hadden dit niet in de gaten en werden erop aangesproken en vriendelijk (not) verzocht te stoppen met voordat de politie ingeschakeld zou worden...
Hierna naar de oevers van de mississippi gelopen waar ik natuurlijk even een symbolisch slokje heb genomen; en niet ziek geworden gelukkig. Tijdens het slenteren een mooi winkeltje tegen gekomen: "the New Orleans School of Cooking". Een kookwinkel incl. kooklessen, ik heb daar vijf minuten met kippenvel rondgelopen van alle kruidenmixen, dips en andere lekkere southwest ingrediënten. Ik ga later vandaag nog even terug om nog wat producten in te slaan!
New Orleans School of Cooking.
Daarna weer verder gelopen en langs de bakkerijen gelopen waar constant rijen staan voor de counter. Het schijnt te gaan om de beignets. Die gaan dus vandaag even proberen, later meer dus...Ook fantastisch was een bezoek aan de Blacksmith Bar, volgens de verhalen de oudste bar van de USA, ontstaan in 1772. Toen we wilde bestellen duurde dat erg lang, te lang. Bij navraag bleek dat men aan de bar een wachttijd hanteerde om te bestellen en dat was op dit moment 40 minuten!! Dus alleen voor een drankje! Dat moet je als horecagelegenheid in Nederland niet proberen denk ik...
Wat ook opvalt zijn de vele bruiloften en het gebruik zegt dat je na de plechtigheid al dansend een optocht maakt onder begeleiding van big band en politie door de straten, erg gezellig! In de vooravnd hadden we afgesproken bij het Hardrock Café omdat je met 25 mensen nergens in 1x kunt eten. Nou is Hardrock wel een favoriet restaurant van mij. Het gehele concept klopt en zorgt voor een unieke sfeer die op de gehele aardbol hetzelfde is. Lekkere muziek en good food. En tijdens het eten lekker meezingen en dansen op de tonen van de Eagles, Phil Collins en de Black eyed peas. Ik kom daar later nog op terug. Moet stoppen nu, ontbijt...
Zondag 25 maart 8:45 uur
Wat ook opvalt zijn de vele bruiloften en het gebruik zegt dat je na de plechtigheid al dansend een optocht maakt onder begeleiding van big band en politie door de straten, erg gezellig! In de vooravnd hadden we afgesproken bij het Hardrock Café omdat je met 25 mensen nergens in 1x kunt eten. Nou is Hardrock wel een favoriet restaurant van mij. Het gehele concept klopt en zorgt voor een unieke sfeer die op de gehele aardbol hetzelfde is. Lekkere muziek en good food. En tijdens het eten lekker meezingen en dansen op de tonen van de Eagles, Phil Collins en de Black eyed peas. Ik kom daar later nog op terug. Moet stoppen nu, ontbijt...
Zondag 25 maart 8:45 uur
Dag 6: New Orleans bruist!
Even een kort bericht. Foto's van de eerste dag New Orleans staan online. De verhalen volgen morgenochtend...Maar wat een stad en wat een party hier. En als klap op de vuurpijl: een NBA basketbalwedstrijd van de New Orleans Hornets vs. San Antonio Spurs. Morgen meer! PS: ik heb videos gemaakt maar heb problemen met het uploaden vanaf youtube. Mss later meer succes.
En ook bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen!! Keep up the good work!!
Zondag 25 maart 0:16
En ook bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen!! Keep up the good work!!
Zondag 25 maart 0:16
Dag 5: Touch down in New Orleans...
Hier weer bericht vanuit de USA. Gisteren een reisdag gehad vanuit Las Vegas via Denver naar New Orleans. Voordat we vertrokken nog snel even naar de Abercrombie shop gelopen voor een paar nieuwe t-shirts. Daarna naar de luchthaven waar we om 14:30 lokale tijd in twee uur naar Denver, Colorado zijn gevlogen. Hier even genoten van een kleine maaltijd bij de Mexicaan. Een prima maaltijd en een nog betere service. We hadden aangegeven dat we een vlucht moesten halen binnen één uur. Met het placeren werd daarmee rekening gehouden en we werden direct geholpen. Dat is pas meedenken. Daar kunnen een heleboel horecazaken en -medewerkers in Nederland nog iets van leren. De mensen hier zijn oprecht geïnteresseerd in je herkomst en reden van je bezoek. Tijdens de vlucht een geanimeerd gesprek gehad met een mevrouw die bij de overheid werkte op de financiële afdeling in Denver. Erg leuk om je ervaringen te delen met de locals. Eenmaal aangekomen in New Orleans was het inmiddels 23:30 uur, de klok ging immers twee uur vooruit. Er stond al een bus voor ons klaar die ons naar het hotel bracht. Met een paar mensen zijn we nog even naar Bourbon Street geweest, twee blocks van ons hotel. Ik weet niet precies hoe ik het moet beschrijven maar het is een kruising tussen de 4-daagse in Nijmegen, Carnaval en dan overgoten (letterlijk) met veeeeeeeeel alcohol en live-muziek. De temperatuur is hoog hier waardoor alle barretjes open zijn en mensen op de straat feest vieren. En ook hier weer veel eten en drinken. Daar kom ik nog wel op terug. Ga nu snel douchen, anders kom ik te laat bij het ontbijt...
Zaterdag 24 maart 09:15 uur
Zaterdag 24 maart 09:15 uur
Dag 4: Heartattack Grill...
Vanmiddag ben ik na mijn meeting met Robert opgepikt door Roger. De rest van de groep is vanochtend naar de Hooverdam geweest en vanmiddag stond een bezoek aan een outletcentrum op het programma. Niet echt interessant maar altijd leuk om nog even wat kleding te scoren voor het thuisfront. Uiteindelijk ben ik slechts anderhalf uur in de outlet geweest. Meer dan genoeg, de outlet was niet erg groot. Voor de insiders: Roermond is groter...
Maar daarna gingen we eten bij de Heartattack grill. Een nieuw concept in de USA wat nogal wat stof heeft doen opwaaien de afgelopen maanden. Het principe is simpel: burgers, frites, drank en aanverwante artikelen en dan zo VET mogelijk... Ja je leest het goed. Even een paar "huisregels": gasten die meer dan 350 lbs (ongeveer 170 kg) krijgen het eten gratis...Daarvoor staat er midden in het restaurant een grote weegschaal. En ja, de dikke mensen gaan daadwerkelijk in een vol restaurant op de weegschaal staan, als de sirene gaat eten ze gratis. Eet je vervolgens je bord niet leeg dan volgt er een "spanking" met een houten plank, echt bizar. Daarnaast krijg je bij de ingang een soort van jurk aan, alsof je een patiënt bent die wacht op z'n operatie...
Dan de burgers: slechts vier soorten: Bypassburger regular, double, triple en quadruple. Eventueel kunnen er 20 (!) plakken bacon worden bijbesteld! De frites was erg donker, de reden hiervoor is ons onduidelijk gebleven. Ook is er een soort van softijs verkrijgbaar alleen dan doorgeroerd met boter en om de boel af te garneren nog eens een klont boter er bovenop. Ik zou zeggen: check de foto's!
Overigens was de burger lekker maar niet bijzonder, de sfeer maakte het uniek. Iedereen vroeg zich af of dit in Nederland zou kunnen, ikzelf denk dat als de kwaliteit goed zou zijn het wellicht een kans zou krijgen. Al zou er waarschijnlijk vanuit de publieke opinie weleens veel weerstand kunnen ontstaan, en dat is ook wel logisch. Het was schrijnend om te zien dat er hele families in het restaurant zaten met allemaal een behoorlijk overgewicht, ook de kinderen. Wel een unieke experience die ik niet had willen missen! Voor de duidelijkheid: enkele weken geleden is daadwerkelijk iemand in het restaurant gestorven door hartproblemen. Dit heeft veel publiciteit opgeleverd over de gehele wereld. Lees hier het nieuwsbericht en bekijk de video...
Morgen gaan we na het ontbijt richting luchthaven om via Denver naar New Orleans te vliegen. Hier zullen we in de late avond aankomen. Het tijdsverschil zal worden teruggebracht naar 6 uur vroeger dan Nederland. De volgede blogpost zal dus vanuit de "deep South" worden verstuurd. Het schijnt daar erg warm te zijn en valt veel regen de afgelopen dagen. We gaan het meemaken!
Donderdag 22 maart 23:19 uur
Maar daarna gingen we eten bij de Heartattack grill. Een nieuw concept in de USA wat nogal wat stof heeft doen opwaaien de afgelopen maanden. Het principe is simpel: burgers, frites, drank en aanverwante artikelen en dan zo VET mogelijk... Ja je leest het goed. Even een paar "huisregels": gasten die meer dan 350 lbs (ongeveer 170 kg) krijgen het eten gratis...Daarvoor staat er midden in het restaurant een grote weegschaal. En ja, de dikke mensen gaan daadwerkelijk in een vol restaurant op de weegschaal staan, als de sirene gaat eten ze gratis. Eet je vervolgens je bord niet leeg dan volgt er een "spanking" met een houten plank, echt bizar. Daarnaast krijg je bij de ingang een soort van jurk aan, alsof je een patiënt bent die wacht op z'n operatie...
Dan de burgers: slechts vier soorten: Bypassburger regular, double, triple en quadruple. Eventueel kunnen er 20 (!) plakken bacon worden bijbesteld! De frites was erg donker, de reden hiervoor is ons onduidelijk gebleven. Ook is er een soort van softijs verkrijgbaar alleen dan doorgeroerd met boter en om de boel af te garneren nog eens een klont boter er bovenop. Ik zou zeggen: check de foto's!
Overigens was de burger lekker maar niet bijzonder, de sfeer maakte het uniek. Iedereen vroeg zich af of dit in Nederland zou kunnen, ikzelf denk dat als de kwaliteit goed zou zijn het wellicht een kans zou krijgen. Al zou er waarschijnlijk vanuit de publieke opinie weleens veel weerstand kunnen ontstaan, en dat is ook wel logisch. Het was schrijnend om te zien dat er hele families in het restaurant zaten met allemaal een behoorlijk overgewicht, ook de kinderen. Wel een unieke experience die ik niet had willen missen! Voor de duidelijkheid: enkele weken geleden is daadwerkelijk iemand in het restaurant gestorven door hartproblemen. Dit heeft veel publiciteit opgeleverd over de gehele wereld. Lees hier het nieuwsbericht en bekijk de video...
Morgen gaan we na het ontbijt richting luchthaven om via Denver naar New Orleans te vliegen. Hier zullen we in de late avond aankomen. Het tijdsverschil zal worden teruggebracht naar 6 uur vroeger dan Nederland. De volgede blogpost zal dus vanuit de "deep South" worden verstuurd. Het schijnt daar erg warm te zijn en valt veel regen de afgelopen dagen. We gaan het meemaken!
Donderdag 22 maart 23:19 uur
Dag 4: Meeting met Robert O'Brien, Executive Chef Circus Circus Hotel & Casino.
Haha! Gelukt, ik ben net terug op mijn kamer na een meeting met Robert O'Brien, de executive chef van het Hotel & Casino Circus Circus. Na wat mailen en bellen was het gelukt een afspraak te maken om wat nadere informatie te vergaren over het reilen en zeilen in zo'n groot hotel. Even wat feiten:
1) 3500 medewerkers waarvan er 1500 dagelijks op één moment werkzaam zijn.
2) 1000 medewerker in Food & Beverage, waarvan 200 koks.
3) Inkoop per maand: 1.300.000 US Dollar
4) 45 vrachtwagens met leveringen, 7 dagen per week
Bij de eerste kennismaking blijft Robert een Nederlandse echtgenoot te hebben. Ongeveer 40 jaar geleden is zij vanuit Maastricht geëmigreerd naar de USA. Op voorhand gaf de insiders mij weinig kans om een meeting en/of rondleiding te organiseren. Niets bleek minder waar: Robert was erg open en heeft mij op zijn gemak rondgeleid door de gangen, keukens en koelingen. Echt indrukwekkend en bovenal redelijk schoon overal, ondanks het feit dat het hotel 30 jaar oud was. Ik heb zelf foto's mogen maken achter de schermen, ik heb hem echter beloofd deze niet op het internet te plaatsen...En daar houd ik me aan. De USDA komt gemiddeld 3x per jaar langs voor een uitgebreide inspectie per afdeling. Er zijn in dit hotel 20 outlets en keukens. Feitelijk gezien is er dus elke week wel ergens een inspectie binnen het hotel. Er wordt gewerkt met een soort van puntensysteem: voor een overtreding krijgen ze een aftrek van 5,3 of 1 punt. Bij meer dan 10 punten aftrek wordt de locatie "ge-downgraded". Er zijn drie niveaus: A,B en C. ZIt je in C en heb je opnieuw meer dan 10 "demerits" wordt de zaak gesloten en moet de inspectie worden betaald. dit begint vanaf $200 en loopt op tot $5000. Bovendien worden de inspectieresultaten wekelijks in de lokale krant gepubliceerd. Openbaarheid van gegevens dus, volgens Robert levert dit veel heisa op als één van de restaurants een downgrade krijgt. Op de lijst van deze week staat bijvoorbeeld een restaurant van Wolfgang Puck in het MGM, een exclusieve zaak. Meer informatie hierover via de SNHD. Robert verzekerde mij dat dit onacceptabel is en ook gesanctioneerd wordt binnen de MGM resorts. Ook medewerkers moeten een HACCP training ondergaan, drie keer zakken voor het examen? Ontslag volgt...
Dit is in een notendop het verhaal van Robert, details misschien later nog meer...Ik ben erg verheugd dat ik dit allemaal mocht zien, hij gaf ook aan dat dit niet gebruikelijk is maar hij graag wil laten zien dat een relatief oud hotel toch zijn zaken goed voor elkaar heeft. Bedankt Robert voor je tijd!
Donderdag 22 maart 10:53 uur
1) 3500 medewerkers waarvan er 1500 dagelijks op één moment werkzaam zijn.
2) 1000 medewerker in Food & Beverage, waarvan 200 koks.
3) Inkoop per maand: 1.300.000 US Dollar
4) 45 vrachtwagens met leveringen, 7 dagen per week
Bij de eerste kennismaking blijft Robert een Nederlandse echtgenoot te hebben. Ongeveer 40 jaar geleden is zij vanuit Maastricht geëmigreerd naar de USA. Op voorhand gaf de insiders mij weinig kans om een meeting en/of rondleiding te organiseren. Niets bleek minder waar: Robert was erg open en heeft mij op zijn gemak rondgeleid door de gangen, keukens en koelingen. Echt indrukwekkend en bovenal redelijk schoon overal, ondanks het feit dat het hotel 30 jaar oud was. Ik heb zelf foto's mogen maken achter de schermen, ik heb hem echter beloofd deze niet op het internet te plaatsen...En daar houd ik me aan. De USDA komt gemiddeld 3x per jaar langs voor een uitgebreide inspectie per afdeling. Er zijn in dit hotel 20 outlets en keukens. Feitelijk gezien is er dus elke week wel ergens een inspectie binnen het hotel. Er wordt gewerkt met een soort van puntensysteem: voor een overtreding krijgen ze een aftrek van 5,3 of 1 punt. Bij meer dan 10 punten aftrek wordt de locatie "ge-downgraded". Er zijn drie niveaus: A,B en C. ZIt je in C en heb je opnieuw meer dan 10 "demerits" wordt de zaak gesloten en moet de inspectie worden betaald. dit begint vanaf $200 en loopt op tot $5000. Bovendien worden de inspectieresultaten wekelijks in de lokale krant gepubliceerd. Openbaarheid van gegevens dus, volgens Robert levert dit veel heisa op als één van de restaurants een downgrade krijgt. Op de lijst van deze week staat bijvoorbeeld een restaurant van Wolfgang Puck in het MGM, een exclusieve zaak. Meer informatie hierover via de SNHD. Robert verzekerde mij dat dit onacceptabel is en ook gesanctioneerd wordt binnen de MGM resorts. Ook medewerkers moeten een HACCP training ondergaan, drie keer zakken voor het examen? Ontslag volgt...
Dit is in een notendop het verhaal van Robert, details misschien later nog meer...Ik ben erg verheugd dat ik dit allemaal mocht zien, hij gaf ook aan dat dit niet gebruikelijk is maar hij graag wil laten zien dat een relatief oud hotel toch zijn zaken goed voor elkaar heeft. Bedankt Robert voor je tijd!
Donderdag 22 maart 10:53 uur
Dag 3: Eten is bijzaak in Las Vegas...
Goodmorning Holland! This is Las Vegas calling...Als je een aantal dagen in Vegas bent vallen er een paar zaken altijd op: eten en drinken is bijzaak voor de meeste bezoekers van deze kermis. De mensen zijn gefocust op gokken en dat je dan af en toe wat moet eten, tsja. Daar zijn alle restaurants dan ook op ingericht. De buffetten in de grote hotels zijn ruim opgezet en ingesteld op een snelle hap met veel postmix drinks. Non-alcholische drankjes zijn inbegrepen bij de buffetprijs. De filosofie die wordt gevolgd: als er drank zit kan ik geen eten zitten. M.a.w. men is erg snel met het bijvullen van je glas (of beter gezegd: vaas).
Want de koolzuurhoudende drank zorgt er immers voor dat je geen honger meer hebt. Gisteren hebben we onze ronde langs de grote hotels afgewerkt. We zijn begonnen met een ontbijtbuffet in ons eigen hotel. Dit was prima, al zijn bijv. vleeswaren afwezig. Daar tegenover staat een volledig warm buffet, iets wat wij Nederlanders toch altijd een beetje vreemd vinden. Filosofie hierachter is simpel: een stevig ontbijt zorgt ervoor dat je een lunch kunt overslaan en dus lekker door kunt gokken gedurende de dag...Na het ontbijt zijn we met onze busjes naar De MGM Grand gereden, voor mij toch nog steeds hét hotel van Las Vegas. Wellicht komt dit doordat we hier zelf zeven jaar geleden drie nachten hebben geslapen tijdens ons eerst bezoek aan Vegas. Echter binnen was er een verrassing: de wereldberoemde leeuwen die in een glazen kooi boven de gokautomaten liggen zijn vertrokken en komen ook niet meer terug. Een goede actie, al hoorden deze dieren wel écht bij dit hotel. Overigens is de MGM nog steeds het grootste hotel te wereld met ruim 5500 (!) kamers, ongelooflijk. Daarna zijn we verder gegaan naar de M&M's world. Een winkel van vier verdiepingen met alles (jawel, echt alles) over de beroemde chocoladesnoepjes. Een must als je in Vegas bent en ongelooflijk leuk. Hardrock Café is ook een icoon, voor mij een van de favoriete foodconcepten ter wereld. De sfeer is overal goed en informeel, bediening zijn een beetje gek maar wel super enthousiast. Jammer genoeg waren de interactieve tafels (bestellen en betalen via een scherm in je tafel) weg gehaald voor onderhoud. Dit systeem werkte niet goed en was erg storingsgevoelig volgens de ober.
Vervolgens door gegaan via Planet Hollywood (vroeger Alladin Hotels en Resorts) naa het Aria Hotel en Resort. Een ongelooflijk luxe gebouw wat sinds een jaar open is. Het is het 1e hotel wat niet is gekoppeld aan een thema maar gewoon zeeeeer luxe is ingericht. Daar zijn ook de winkels op aangepast: geen fastfood-concepten alleen dure restaurants (o.a. van Wolfgang Puck) en alle dure mode-ontwerpers. Niet iets voor ons budget dus maar wel leuk om even door heen te lopen.
In de avond hebben we downtown Las Vegas een buffet gebruikt in de Golden Nugget Hotel. Simpel en niet echt smaakvol, hoogtepunt was de enthousiaste bediening van een meer dan "seniore" mevrouw die de tand des tijds niet echt voordelig had doorstaan...Overigens was het opvallend dat het bedienend personeel allen zeker 60+ waren, ook dat is Amerika, werken als je inkomen wilt...Voor $20 was het oke, maar niet meer dan dat. Buffet was erg oud maar wel redelijk schoon. Ik heb maar een paar foto's gemaakt omdat er niks interessants te zien was. Daar is men overigens niet blij mee bij een buffet, vreemde jongens die Nederlanders...
Over een uurtje heb ik een afspraak met de Executive Chef van ons hotel! Na wat mailen en bellen is het uiteindelijk gelukt! Ik hoop op een rondleiding maar we zien het wel,ik houd jullie op de hoogte.
De rest van de groep is naar de Hooverdam en pikken mij straks op. Die heb ik in 2005 al gezien dus dat is geen probleem. Vanmiddag gaan we shoppen in de outletstore, dus even geen eten. Vanavond gaan we naar de Heartattack grill. Een burgerrestaurant wat alleen grote burgers verkoopt met minimaal 6000 kCal. En de burgers zijn allen naar overgewicht en alle andere hartziektes. Een bizarre zaak waar ik zeker meer van wil weten...Blijf mij dus volgen!!
Donderdag 22 Maart 8:28 uur
Want de koolzuurhoudende drank zorgt er immers voor dat je geen honger meer hebt. Gisteren hebben we onze ronde langs de grote hotels afgewerkt. We zijn begonnen met een ontbijtbuffet in ons eigen hotel. Dit was prima, al zijn bijv. vleeswaren afwezig. Daar tegenover staat een volledig warm buffet, iets wat wij Nederlanders toch altijd een beetje vreemd vinden. Filosofie hierachter is simpel: een stevig ontbijt zorgt ervoor dat je een lunch kunt overslaan en dus lekker door kunt gokken gedurende de dag...Na het ontbijt zijn we met onze busjes naar De MGM Grand gereden, voor mij toch nog steeds hét hotel van Las Vegas. Wellicht komt dit doordat we hier zelf zeven jaar geleden drie nachten hebben geslapen tijdens ons eerst bezoek aan Vegas. Echter binnen was er een verrassing: de wereldberoemde leeuwen die in een glazen kooi boven de gokautomaten liggen zijn vertrokken en komen ook niet meer terug. Een goede actie, al hoorden deze dieren wel écht bij dit hotel. Overigens is de MGM nog steeds het grootste hotel te wereld met ruim 5500 (!) kamers, ongelooflijk. Daarna zijn we verder gegaan naar de M&M's world. Een winkel van vier verdiepingen met alles (jawel, echt alles) over de beroemde chocoladesnoepjes. Een must als je in Vegas bent en ongelooflijk leuk. Hardrock Café is ook een icoon, voor mij een van de favoriete foodconcepten ter wereld. De sfeer is overal goed en informeel, bediening zijn een beetje gek maar wel super enthousiast. Jammer genoeg waren de interactieve tafels (bestellen en betalen via een scherm in je tafel) weg gehaald voor onderhoud. Dit systeem werkte niet goed en was erg storingsgevoelig volgens de ober.
Vervolgens door gegaan via Planet Hollywood (vroeger Alladin Hotels en Resorts) naa het Aria Hotel en Resort. Een ongelooflijk luxe gebouw wat sinds een jaar open is. Het is het 1e hotel wat niet is gekoppeld aan een thema maar gewoon zeeeeer luxe is ingericht. Daar zijn ook de winkels op aangepast: geen fastfood-concepten alleen dure restaurants (o.a. van Wolfgang Puck) en alle dure mode-ontwerpers. Niet iets voor ons budget dus maar wel leuk om even door heen te lopen.
In de avond hebben we downtown Las Vegas een buffet gebruikt in de Golden Nugget Hotel. Simpel en niet echt smaakvol, hoogtepunt was de enthousiaste bediening van een meer dan "seniore" mevrouw die de tand des tijds niet echt voordelig had doorstaan...Overigens was het opvallend dat het bedienend personeel allen zeker 60+ waren, ook dat is Amerika, werken als je inkomen wilt...Voor $20 was het oke, maar niet meer dan dat. Buffet was erg oud maar wel redelijk schoon. Ik heb maar een paar foto's gemaakt omdat er niks interessants te zien was. Daar is men overigens niet blij mee bij een buffet, vreemde jongens die Nederlanders...
Over een uurtje heb ik een afspraak met de Executive Chef van ons hotel! Na wat mailen en bellen is het uiteindelijk gelukt! Ik hoop op een rondleiding maar we zien het wel,ik houd jullie op de hoogte.
De rest van de groep is naar de Hooverdam en pikken mij straks op. Die heb ik in 2005 al gezien dus dat is geen probleem. Vanmiddag gaan we shoppen in de outletstore, dus even geen eten. Vanavond gaan we naar de Heartattack grill. Een burgerrestaurant wat alleen grote burgers verkoopt met minimaal 6000 kCal. En de burgers zijn allen naar overgewicht en alle andere hartziektes. Een bizarre zaak waar ik zeker meer van wil weten...Blijf mij dus volgen!!
Donderdag 22 Maart 8:28 uur
Dag 2: hotels, hotels...
Na mijn eerste blog (maandagnacht) zijn we inmiddels gevorderd naar woensdagochtend 8:13 uur lokale tijd. Gisteren een enerverende dag gehad. We startten om 10:00 uur in de lobby waarna we gezamenlijk naar hotel The Venetian zijn gereden. Daar hebben we ons ontbijt/lunch genuttigd in het foodcourt, een plein met diverse fastfood ketens zoals Mannards, Johnny Rocket en Panda Express. Ik koos voor een "gezonde " Caesarsalad uiteraard wel met een vette Caesar dressing...Daarna hebben we het hotel verder bekeken en ons vergaapd aan de luxe, uitstraling en details, indrukwekkend ondanks ik het ongeveer 6 jaar geleden al gezien heb. Daarna de Strip overgestoken naar de Mirage. Daar hebben we een interessant softijsconcept: Dizzle. Je begint met zelf een beker te pakken en vervolgens uit 10 soorten softijs te kiezen en zelf te tappen, zoveel als je wilt. Vervolgens zijn er ongeveeer 25 dips, sauzen en fruit beschikbaar. Dan kom je bij de kassa en wordt aan de hand van het gewicht de prijs bepaalt. Iedereen vroeg zich af of dit in Nederland zou werken. Ikzelf denk van niet aangezien een Nederlander wil weten wat ie moet betalen en niet de discipline heeft om netjes in de rij te gaan staan. Fraude ligt op de loer, dat is in de USA not done, de sociale controle is hier erg groot...Wat een verademing met Nederland.
Daarna nog wat winkels bekeken, bij de Apple Store stonden ze in de rij voor de nieuwe IPad 3, sinds drie dagen verkrijgbaar in de USA: ongelooflijk. Vervolgens naar de Bellagio waar we hebben genoten van een luxe avondbuffet. Er stond vanaf 1700 uur een rij voor de entree, wij hadden gereserveerd en konden direct doorlopen. Het assortiment is inmens: van sushi tot pizza en van Sirloin Steak tot Noodles. Smaakvol was het zeker, beter dan een gemiddeld buffet. We begrepen dan ook dat het buffet in de Bellagio goed staat aangeschreven. De prijs is, voor Las Vegas-begrippen, hoog: $ 29 incl. non-alcoholdrankjes excl tax. De HACCP staat hoog in het vaandel en je ziet bijna geen vervuiling. Wel is het echt Amerikaans: handschoenen dragen en vervolgens je vingers aflikken bij het bijvullen! Helaas was ik net te laat met de camera om het vast te leggen...Codering is overal aanwezig. Opvallend was de ongekoelde presentatie van het desertbuffet, registratie heb ik niet opgemerkt dus daar ga ik nog wat verder induiken de komende dagen... Ik heb een aantal foto's gemaakt gedurende dag van een aantal gerechten die ik en anderen hebben gegeten. Jaja ik probeer aan de kilo's te denken en dus elke dag te beginnen met een bezoekje aan de fitnessroom en even een uurtje te sporten. Later in deze ochtend heb ik een telefonische afspraak met de Executive Chef van ons hotel n.a.v. de mail die ik heb gestuurd. Ik hoop op een rondleiding later deze week; we zullen zien. Ik houd jullie op de hoogte.
Woensdag 21 Maart 08:13 uur
Daarna nog wat winkels bekeken, bij de Apple Store stonden ze in de rij voor de nieuwe IPad 3, sinds drie dagen verkrijgbaar in de USA: ongelooflijk. Vervolgens naar de Bellagio waar we hebben genoten van een luxe avondbuffet. Er stond vanaf 1700 uur een rij voor de entree, wij hadden gereserveerd en konden direct doorlopen. Het assortiment is inmens: van sushi tot pizza en van Sirloin Steak tot Noodles. Smaakvol was het zeker, beter dan een gemiddeld buffet. We begrepen dan ook dat het buffet in de Bellagio goed staat aangeschreven. De prijs is, voor Las Vegas-begrippen, hoog: $ 29 incl. non-alcoholdrankjes excl tax. De HACCP staat hoog in het vaandel en je ziet bijna geen vervuiling. Wel is het echt Amerikaans: handschoenen dragen en vervolgens je vingers aflikken bij het bijvullen! Helaas was ik net te laat met de camera om het vast te leggen...Codering is overal aanwezig. Opvallend was de ongekoelde presentatie van het desertbuffet, registratie heb ik niet opgemerkt dus daar ga ik nog wat verder induiken de komende dagen... Ik heb een aantal foto's gemaakt gedurende dag van een aantal gerechten die ik en anderen hebben gegeten. Jaja ik probeer aan de kilo's te denken en dus elke dag te beginnen met een bezoekje aan de fitnessroom en even een uurtje te sporten. Later in deze ochtend heb ik een telefonische afspraak met de Executive Chef van ons hotel n.a.v. de mail die ik heb gestuurd. Ik hoop op een rondleiding later deze week; we zullen zien. Ik houd jullie op de hoogte.
Woensdag 21 Maart 08:13 uur
Aangekomen in Las Vegas!
Na een reis van in totaal ongeveer 24 uur vanaf Gennep via Geleen, Brussel en Chicago zijn we dan om 17:45 uur (plaatselijke tijd) aangekomen in Las Vegas waar we onze intrek hebben genomen in HotelCircus Circus. De vliegreis is prima verlopen en ook de douaneperikelen werden snel en soepel behandeld door de mensen van de US Customs. Tijdens de eerste vlucht (Brussel-Chicago) werden we ruim voorzien van drank en voeding. De maaltijd bestond uit (uiteraard) "chicken or pasta", ik koos voor het eerste en dat was een prima maaltijd. Met nog ongeveer 3 uur te gaan van de negen kregen we ook nog een broodje ham/kaas, Mars en Dorito Chips (BBQ honey), dat was prima geregeld. In Chicago moesten we behoorlijk haasten aangezien we met vertraging zijn aangekomen. Het inmense foodcourt hebbern we dus niet echt bezocht. Achteraf bleek ook de connecting flight met Las Vegas een vertraging te hebben van 45 minuten...Dat was balen, maar in ieder geval lekker dat we geen problemen hebben gekend. Na het inchecken hebben we nog snel een restaurant opgezocht: Denny's, prima gegeten. NIks bijzonders wel lekker snel: Westernburger. En nu dus even achter de laptop. Met de Droam gaat dan bijzonder gaat, mooie vinding en enorm kostenbesparend. Morgen gaan we Las Vegas verkennen onder de bezielende leiding van Roger. Het tijdsverschil met Nederland bedraagt in Las Vegas bedraagt 8 uur vroeger. Morgen meer dus....
PS: reacties die jullie eventueel sturen komen niet op deze site te staan, ik ontvang deze in mijn eigen mailbox.
Maandag 19 maart 00:09 uur.
PS: reacties die jullie eventueel sturen komen niet op deze site te staan, ik ontvang deze in mijn eigen mailbox.
Maandag 19 maart 00:09 uur.
We zijn er klaar voor!
Nog een paar uurtjes en dan gaan we vertrekken! Na enkele maanden voorbereiding aankomende zondagnacht op weg naar Geleen, vandaar verder richting Brussel. Maandagochtend vliegen we dan via Chicago naar Las Vegas waar we dan ergens in de maandagavond/nacht (NL tijd) zullen arriveren. Een stukje gezonde spanning begint nu langzaam wel te komen...Maar vooral ook nieuwsgierigheid over alles wat we gaan, zien, beleven en proeven. Afgelopen week hebben we nog maar eens een nieuwsbrief eruit gestuurd om deze blog te promoten onder de klanten van Houwers Holtackers. Ook in mijn thuissituatie hebben veel vrienden, familie en kennissen alvast de blog bekeken. Erg grappig en ik hoop dat iedereen ook de moeite neemt een reactie te schrijven via de bovenstaande button, zou ik erg leuk vinden!
Ook vragen, opmerkingen en/of tips zijn natuurlijk welkom als zit ons programma wel al behoorlijk vol. Wat mijn contacten in de USA betreft: ik heb nu één concrete afspraak en daarnaast nog wat losse eindjes, hopenlijk kan ik die ter plaatse nog vastknopen tot een concrete afspraak. Spannend dus maar informatie en indrukken gaan we toch wel genoeg ervaren denk ik...
Vanmiddag nog even mijn plaatselijke voetbalcluppie bezoeken (ook een grote passie van mij) en dan vanavond een beetje op tijd naar bed. Het volgende bericht zal waarschijnlijk vanuit hotel Circus Circus in Las Vegas worden verstuurd, al is ook het vliegveld in Chicago uitgerust met één van de grootste foodcourts van de USA. Als er aanleiding is zal ik daar zeker over bloggen...
Nogmaals: stuur gerust je reactie of alles wat je kwijt wil! Daarnaast ben ik ook nog actief op Twitter: @HarmHoesen en @GoedVoedsel. Goed weekend nog voor iedereen en tot in "Vegas" !
Zondag 18 maart 12:45
Ook vragen, opmerkingen en/of tips zijn natuurlijk welkom als zit ons programma wel al behoorlijk vol. Wat mijn contacten in de USA betreft: ik heb nu één concrete afspraak en daarnaast nog wat losse eindjes, hopenlijk kan ik die ter plaatse nog vastknopen tot een concrete afspraak. Spannend dus maar informatie en indrukken gaan we toch wel genoeg ervaren denk ik...
Vanmiddag nog even mijn plaatselijke voetbalcluppie bezoeken (ook een grote passie van mij) en dan vanavond een beetje op tijd naar bed. Het volgende bericht zal waarschijnlijk vanuit hotel Circus Circus in Las Vegas worden verstuurd, al is ook het vliegveld in Chicago uitgerust met één van de grootste foodcourts van de USA. Als er aanleiding is zal ik daar zeker over bloggen...
Nogmaals: stuur gerust je reactie of alles wat je kwijt wil! Daarnaast ben ik ook nog actief op Twitter: @HarmHoesen en @GoedVoedsel. Goed weekend nog voor iedereen en tot in "Vegas" !
Zondag 18 maart 12:45
Informatiemiddag geslaagd, de laatste puntjes op de i...
Afgelopen maandag de informatiemeeting bijgewoond met alle reisgenoten naar de USA. Middels een mooi boekwerk heeft organisator Roger Gielen alle informatie verzameld en nog eens toegelicht. Met name voor de mensen die de eerste keer naar de USA gaan erg belangrijk omdat er in de States nu eenmaal verscherpte regels gelden m.b.t. het reizen...Het is ook duidelijk dat er een uitdagende reis te wachten staat waarin veel foodconcepten de revue (en monden) zal passeren. Voor mijzelf (en de doelen die ik mij gesteld heb) begint de reis steeds meer vorm te krijgen. Ik heb de indruk dat ik buiten het programma om genoeg tijd heb om ook wat HACCP betreft genoeg informatie in te kunnen winnen. Ook heb ik de stoute schoen maar eens aangetrokken en de hotels waar we gedurende de reis verblijven rechtstreeks te mailen met de vraag of ik een afspraak kan maken en wellicht een rondleiding kan krijgen door de keuken(s). Misschien totaal kansloos maar niet geschoten is altijd mis...Via linked in lopen ook nog steeds contacten, wellicht wordt dat ook nog concreet...Als er nieuws te melden valt laat ik het weten en zijn er nog tips hoor ik het natuurlijk ook graag. Overigens het hotel op de foto is ons verblijf in LAs Vegas: Circus Circus...Via de menubalk aan de bovenzijde van de site zal ik tijdens de trip foto's en videomateriaal streamen. Daarvoor heeft Houwers Holtackers de "droam" besteld waardoor ik voor een vaste prijs onbeperkt kan internetten, bellen en mailen in de USA, goed geregeld dus! Ik heb daar ook goede berichten over gelezen dus dat moet goed komen...See ya all....!!
Dinsdag 6 maart 2012 19:38
Dinsdag 6 maart 2012 19:38
Studiereis naar de USA!
:Nog drie weken te gaan...USA here we come. Samen met een aantal bevlogen fastfood ondernemers, producenten en foodservicecollegae gaan we een studiereis maken naar de USA. Op 19 maart as. zullen we vanuit Brussel naar Las Vegas vliegen. Na een verblijf van vijf dagen in Las Vegas verkassen we richting New Orleans. Hier zullen we drie dagen logeren om vervolgens af te sluiten in Memphis Tennessee waar we vervolgens (uiteraard) een bezoek zullen brengen aan Graceland (de rustplaats van Elvis Presley).
Voor mij als USA fanaat en foodie is dit natuurlijk een unieke kans om werk met persoonlijke interesses te combineren, alhoewel dit elkaar ook best overlapt. Dagelijks zal ik middels deze blog mijn ervaringen delen met alle geïnteresseerden, waarbij ik een duidelijk doel heb gesteld: een vergelijk maken tussen voedselveiligheid in Nederland en de staten die we gaan bezoeken (Nevada, Louisiana en Tennessee).
In voorbereiding hierop heb ik via de netwerksite Linkedin contact gelegd met collegae in de USA, inmiddels heb ik al een concrete afspraak gemaakt met een collega in New Orleans! Super dus...In Nederland is het zelfcontrolesysteem én openbaring van controlegegevens al geruime tijd een hot item, en dat is in de USA niet anders. De staat Tennessee is daar in ieder geval al mee gestart. Via deze link (let op: site laadt langzaam) kunt u zoeken naar beoordelingen van restaurants in o.a. Memphis en hier vindt u alle retailstores in Tennessee met alle inspectiegegevens! De komende tijd tot aan 19 maart zal ik middels deze blog jullie informeren over de vorderingen, ik hoop op veel lezers en zal de site de komende tijd regelmatig nog wijzigen en optimaliseren. `till next time!
Woensdag 29 februari 2012 09:18
Voor mij als USA fanaat en foodie is dit natuurlijk een unieke kans om werk met persoonlijke interesses te combineren, alhoewel dit elkaar ook best overlapt. Dagelijks zal ik middels deze blog mijn ervaringen delen met alle geïnteresseerden, waarbij ik een duidelijk doel heb gesteld: een vergelijk maken tussen voedselveiligheid in Nederland en de staten die we gaan bezoeken (Nevada, Louisiana en Tennessee).
In voorbereiding hierop heb ik via de netwerksite Linkedin contact gelegd met collegae in de USA, inmiddels heb ik al een concrete afspraak gemaakt met een collega in New Orleans! Super dus...In Nederland is het zelfcontrolesysteem én openbaring van controlegegevens al geruime tijd een hot item, en dat is in de USA niet anders. De staat Tennessee is daar in ieder geval al mee gestart. Via deze link (let op: site laadt langzaam) kunt u zoeken naar beoordelingen van restaurants in o.a. Memphis en hier vindt u alle retailstores in Tennessee met alle inspectiegegevens! De komende tijd tot aan 19 maart zal ik middels deze blog jullie informeren over de vorderingen, ik hoop op veel lezers en zal de site de komende tijd regelmatig nog wijzigen en optimaliseren. `till next time!
Woensdag 29 februari 2012 09:18